Jacques Rutten;     Nr 2.     17-02-1631    (RAL; Schepenbank Helden, inv. nr. 25, folio 10v)

tekst in blauw geeft links aan naar onderliggende bladzijden


 Huwelijksvoorwaarden Tijs Goemans X Henrisken Claes.

 

Inden nhaeme Godes ende der heiliger Dryvuldicheit Amen.
Kundt und kennelick sie ein jeder menlich soe wie dese houwelixe vorwaerdt sien ofte hoeren lesen, als dat in den jaere uns heren Jhesu Christi, unseres erloessers ende salichmaeckers ein duisent seshondert 31, den 17e februariis, soe is ein hilick getractiert, gesloeten ende gemaekt by guede frunden, maeghen ende partiën, voer ierst aengaende Tys Guemans als bruidegum ende Henrisken Claes als bruyt, allet tot der ehren Godes ende tot huender beider sielen salicheit, ende dat by alle dese nhae volgende punten, clauselen ende articulen, gelyck wie volcht:  
Inden iersten soe bestaet sich Tys vurss ahen Henrisken um alle sijn gebruick ende inkompst van syn erff guet soe hy ahen het Everloe heft liggende ende nhu deser tyt in syn gebruick heftt, al wat jaerlix daer van koemen maech.
Daer teghen soe bestaet sich Henrisken ahen Tyssen vurss op haers vaders patrimony erff guet geleghen tot Blartum in Brabant, nemlich die summa van vier hondert g[ulden] Brab[ants], het welcke haer ahen gestorven is van haeren vader salig[er] vurss, verstaende dat Henrisken vurss haer leven lanck het gebruick van die vier hondert gulden genieten ende profitiren saell ende nhae aef sterven van Henrisken vurss, soe sael die vurss sum succediren op haer dry ehe kinderen.
Widers soe is versproecken dat Tys vurss beloeft heft, met wille ende consent synder tsemptlicker kinderen, dat Henrisken vurss dat timmerhuisken met ein verdel hoefs sael genieten ende profitiren haeren leefdaech, unbekroent ende unverhindert vanden vurs kinderen ofte iemants anders, alsoe dat daer niet op en sael vallen te duen, ende dat in alsoe vern dat Henrisken vurss den lest levenden bleeff.
Noch isset versproecken ende geconditioniert dat Tys vurss ende Henrisken vurss als eheluiden hunne beide gereide guederen soe ein jeder deser tyt heft, dat die selvighe ten beyder syden even guet gemaeckt sullen worden ende tsamen in setten ende stellen soe perden, coyen, smael beesten, verckens, al wat den levendighen gereide ahen gaen maech. Vortz pluech, eeghden, karren, coperen ende yseren potten, groete ketelen ende cleine ketelen, tenen schottelen ende vortz huisraet van allen holtenwerck, al wat men int huys gebruicken maech, nerghens van vuyt gescheiden. Des is hy tegen wider versproecken dat den selvighen huisraet taevent ofte morghen ten beiden syden sael gaen ende bliven nhae aefsterven van hun beyden, sonder argelist.
Widers is versproecken dat Tys vurss inbringhen sael by het gereide nemlich twe bedden met haeren toebehoer. Ende Henrisken vurss sael oick daer teghen bringhen oick twe bedden met haeren toe behoer.
Ende ein jederen sullen syn bedden volghen, wael verstaende dat die kinderen ten beiden siden die selvighe volghen sullen nhae aef sterven vanden elderen, den iersten aeflivich vallen mucht.
Vortz kist ende kast sael ein jeder party behalden all wat ten beiden siden koemen is, ein jeder het syn, met mercken ende teicken; ten waer dan saeck datt doer orloch ende kriegh ofte brant vernielt mucht werden.
Widers is versproecken dat Ittien, Henriskens dochter, sael hebben ende behalden haers moeder cleideren, wullen ende lijnen, all wat haer moeder toe standich is. Daer teghen is oick versproecken ahen siden Tyssen vurss kinderen dat die selvighe kinderen oick hebben sullen van clederen wullen ende lynen, al wat sinen lieff toe staet.
Nach isset versproecken ende claer geconditioniert by den vurss arbiteren, all wat Tyskens vurss gereide beter is als Henriskens vurss gereide, daer met sael Tys vurss sinen will duen.
Ende want Henriskens gereide beter is inder settinghen, daer sael sy oick haeren will met duen soe wael als Tys.
Nach isset versproecken by den vurss arbiteren dat Tys ende Henrisken hun beiden in Gots salighen rast ende enicheit ende vredtt sullen gedraeghen by haere beider kinder, ende da doer dat Gott geluck ende voerspuet verleenden ten beiden siden. Ende dat sy ietwes profyteerden, dat selvighe sael nhae beider huerder doet twe syden hebben.
Unde wen der ierste aeflivich wordt, soe sullen die kinderen daer van het halff gereide hebben.
Ende sullen oick die halff lasten ende scholt ende pachten betaelen, sonder alle einich widersegghen niet daer teghen te duen, dan in aller redtlickheit ende vruntschappen.
Wider soe is versproecken by dese houwelixe voerwardtt ten beiden siden, dat Tys vurss giefft ende maeckt sines dochters Idtghens kint Jan Jans nemlick hondert gulden, ein jeder g[ulden] ad twintich st[uvers] op syn gereidtt.
Daer teghen is versproecken dat Henersken vurss gieft ende maeckt syns soens Jans kindt oick hondert g[ulden] op syn gereydt ende nach ein bedt daer toe. Wael verstaende alsoe des kints vader saliger subbitelick ende in einen unnoselen doet verbleven is, daer over dat het kint natuerlick bliven muet, soe isset versproecken ten beiden siden vanden partien, aen gesien dat het kint in deuchden op koemen ende wandelen mucht, dat selvighe wheer voer guet ahen gesien by deuchelicker maniren.
Widers oick besorgende of die moeder ten enighen tyden aef livich wordt, da Gott voer behueden will, ende dat het vurss kint wenich toe stants hed, soe isset versproecken dat partien ten beiden siden dat helpen ende op voeden sullen.
Widers versproecken of het saeck where dat die gereide guederen verminderden ten beiden siden, soe sullen Tyssen vurss kinderen die nhu tegenwordich mundich syn dat gereydt genieten nhae aef sterven van haeren vader ende die vurss summa van penninghen den kindt sterck maecken op haer erf guederen.
Ende Wilhelm, Gaerdt ende Iettien, Henniskens kinderen, beloeven oick het selvighe te volduen van haer penninghen in Brabant. Ende wen het saeck where dat Tys ende Hennisken ten enighen tyde aeff livich wordt ehe dat vurss kint mundich wordt, soe sullen die penninghen op pensioen gesat werden; dat selvighe den kindt toe baeten sael koemen. Ende wat daer ahen mangelt sullen partien ten beiden siden daer by duen ofte guet duen.
Widers alsoe te verstaen wen het saeck where dat het vurss kint ten enighen tyden queem te sterven sonder enich nhae laeten van echte gebuert, soe saell die vurss sum van penninghen ten beiden siden gaen.
Beloeven obg[emelte] partyen die eine den anderen dese voerg[emelte] punten, clauselen ende articulen vast, stede, bundich unwider ruepelicken toe halden, nhu ende ten allen tyden, voer hun, huenen erven ende nhae koemelinghen.